PILECKI Witold (1901-1948)
Kto
Ochotnik do Auschwitz. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Skazany przez reżim komunistyczny na karę śmierci.
Pseudonimy
„Witold”, „Tomek”, „Romek”; nazwiska konspiracyjne: „Tomasz Serafiński”, „Roman Jezierski, „Leon Bryjak”, „Jan Uznański”, „Witold Smoliński”; kryptonim „T-IV”.
Działalność
Mąż (żona Maria), ojciec (dzieci: Andrzej i Zofia), społecznik – założył m.in. spółdzielnię mleczarską, która uniezależniła miejscowych rolników od nieuczciwych pośredników przy sprzedaży mleka.
W czasie II wojny światowej był współzałożycielem jednej z pierwszych organizacji podziemnych: Tajna Armia Polski, a później jednym z motorów połączenia jej z Armią Krajową. W ramach jej zadań zdecydował się na podjęcie akcji infiltracji obozu KL Auschwitz, w którym stworzył filię organizacji podziemnej. Dzięki tej organizacji, opartej na wzajemnej pomocy członków, przeżył w obozie ponad dwa i pół roku, po czym uciekł, wraz z dwoma współwięźniami (Janem Redzejem i Edwardem Ciesielskim) w sposób, który nie naraził innych więźniów na prześladowanie.
Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim, dowodząc jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II, który na tzw. Reducie Witolda, skutecznie powstrzymywał wojska niemieckie na jednym z głównych kierunków uderzeń. Aresztowany po Powstaniu przez Niemców, został wysłany do obozów jenieckich w Niemczech.
Wyzwolony przez Amerykanów, dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Zdecydował się na powrót do Polski kontrolowanej przez Związek Sowiecki i stworzenie tam organizacji podziemnej. Aresztowany w 1947 roku, skazany na śmierć przez Rejonowy Sąd Wojskowy w Warszawie, został zastrzelony w tył głowy w Więzieniu przy ul. Rakowieckiej.